احیاگر غدیر ـ6| چرا علامه امینی قبول نکرد در حرم امام رضا(ع) منبر برود؟

یک نوحه خوان هم عصر با علامه امینی ضمن بیان خاطره ای از تقاضای آیت الله امینی از او برای منبر رفتن در مسجد گوهرشاد مشهد می گوید: صاحب «الغدیر» اهل سخنرانی نبود و همه وقت خود را صرف تحقیق و پژوهش کرد.

- خبرگزاری فارس ـ گروه مسجد و هیأت: روزهای میانی تیرماه، مصادف است با نیم قرن فقدان علامه امینی، محقق، پژوهشگر و مولف کتاب پرزحمت الغدیر .

او 12 تیرماه 1349 در حالی دنیا را بدرود گفت که کم تر از 70 سال داشت و بسیاری از پژوهندگان، مرگ او را بر اثر ضعف مفرط جسمانی ناشی از کثرت تحصیل، تلاش علمی، مطالعه و امتداد و پیگیری نوشتن دانسته اند.

هرچند حسن رشیدی، نوحه خوان باسابقه تهران ـ که از نزدیک با صاحب الغدیر معاشرت داشته ـ می گوید، او به دلیل ابتلا به سرطان درگذشته است.

با این چارپایه خوان قدیمی تهران که خاطرات فراوانی از علما، ذاکران و متدینین تهران دارد، به گفت وگو نشستیم تا آن چه به قول او، کم تر شنیده شده یا هیچ گاه در جایی ثبت نشده، بشنویم.

حسن رشیدی، نوحه خوان و معاشر با آیت الله امینی سه رفیق گرمابه و گلستان علامه رشیدی می گوید: علامه امینی، سه رفیق و دوست خیلی نزدیک داشت که هر گاه به تهران می آمد از او استقبال می کردند و در منزل خود او را مأوا می دادند.